صنعت فیلم در اِکوادور
منتشر شده در روزنامه بانی فیلم شماره 1889-30 آذر 1389
صنعت فیلم در اِکوادور
چقدر دورتر
تاریخچه صنعت فیلم در اکوادور را در واقع می توان به دو دوره قبل و بعد ازسال 1999 تقسیم کرد. با توجه به دوره قبل از 1999 بر اساس گفته های ساموئل جانسون،چیزی که می تواند درباره ی تلاشهای گاه و بی گاه اکوادور در فیلم سازی در طول قرن گذشته گفته شود بیشتر شبیه راه رفتن سگی است که با پشت پایش راه می رود.کار زیادی در این زمینه انجام نشده است. و شگفت آنکه برای آن تلاشی هم انجام نشده است. به استثنای مکزیک ، برزیل و آرژانتین هیچ کشوری از آمریکای لاتین تا کنون قادر به ایجاد صنعت فیلمی معتبر،مستقل،و با دوام نبوده است.این موضوع تاحدی به دلیل دامنه تسلط و برتری هالیوود و اروپا در سالن های سینما است و تا حدی نیز به دلیل تولیدات سه کشور مذبور است ، کشورهایی که صنعت سینما به نوعی از طرف دولتهایشان حمایت می شود.
در حالیکه در قرن بیستم رشد کمی در سینمای اکوادور شکل گرفته بود ، اما اشتیاق عمومی همچنان نسبت به این صنعت جدید از آغاز تا پیشرفتهایش در مراحل بعد وجود داشت.در حقیقت هجمه قابل توجه فیلمهای خارجی ، ضبط صوت ها و گرام هاا،اجاق گازها، وسایل تزیین و آرایش و بهداشت مدرن بازار جدیدی را برای چنین سبکی از زندگی در میان طبقه متوسط نوپای اکوادور برانگیخت و همین امر به اکوادور برای حرکتی رو به جلو و به دور از ریشه های فئودالیسم اش کمک کرد.
دوران طلایی سینمای اکوادور غالبا در دهه 20 مورد توجه است با تلاشهای یکی از پیش گامان و مولفان اکوادور به نام آگوستو سان میگل که نه تنها دو فیلم شاخص به نامهای Atahualpa’s treasure و an abyss and two souls ساخت، بلکه کسی بود که از نظر سیاسی هم پیشرو بود. فیلم دوم او بهره برداری ها و سوءاستفاده های طبقه حریص اشراف از اکثریت مردم بومی ولی فقیر منطقه را رسوا می کند. تقریبا همه ی کشورهای آمریکای لاتین در این دوره برای خود پیشگامانی مشابه دارند با این وجود با ظهور سینمای ناطق همراه با هزینه های تولید بالا، پتانسیلی که برای فیلمسازی و رشد سینمای داخلی در این کشور شکل گرفته بود از بین رفت مخصوصا با محصولات هالیوودی با دوبله های اسپانیایی که سینماهای داخلی را تسخیر کرده بودند.
با این حال برای 50 سال بعد تلاشهای کمی برای فیلمسازی در اکوادور صورت می گیرد. و آن تعداد فیلمی که تولید می شوند نیز عمدتا در ژانر مستند است ،ژانری که هزینه اش و متاسفانه مخاطبش هم بسیار کم است.4 فیلم شاخصی که بین سالهای 1947 و 1959 با بازیگران داخلی که به دنبال محبوبیت نزد مخاطبان بودند ، ساخته شدند بیشتر ارزششان امروز از جنبه اجتماعی تاریخی است تا زیبایی شناختی و رضایت نزد مخاطبان
نخستین حرکتهایی که در زمینه ساختن فیلمهای مدرن اکوادور در دهه 70 شکل گرفت زمانی بود که دانشگاهها شروع به برگزاری دوره های تحصیلی مطالعات سینمایی کردند و تلویزیون داخلی نیز از جشنواره های رقابتی فیلم کوتاه حمایت می کرد و حتی قبل از آن مرکز casa de la cultura که تحت حمایت دولت بود تحت نظارت مرکز Ulises estrella فیلمهای غیر تجاری را برای مشتاقان در کلوپ هنر فیلم نمایش می داد. سرانجام در سال 1977 اولین نشانه ها از ظهور فیلمسازان قابل اعتنا و مهم در یک سازمان نمایان شد،سازمانی که اکنون با عنوانAsocine شناخته می شود.
نسل جدید نویسندگان و کارگردانان بلندپرواز و احساساتی قادرند سرمایه های پروژه های رویایی خود را از منابع مختلف تامین کنند .قابل توجه ترین آنها کامیلو لوزوریاگا است که فیلم پلنگ او بر اساس یک حکایت افسانه ای توسط مولف اکوادوری؛خوزه دو لا کوآدرا ساخته شد و برنده جایزه بهترین فیلم اول در جشنواره بین المللی فیلم کارتانگا در 1977 شد. در تلویزیون نیز کارگردان یوگسلاو تباری به نام کارل وست که در آمریکا تحصیل کرده بود شروع به ساختن مجموعه فیلم های تلویزیونی موفقی با اقتباس از رمانهای تاریخی اکوادور کرد .
با این وجود در 1999 این سباستین کوردروی اسپانیایی جوان بود که که از دوره های فیلمسازی دانشگاه UCLA آمده بود تا با تریلر جنایی بی مانند و جسورانه ی خود موشها و دزدها که با جایزه ها و نامزدی های مختلف در سراسر جهان توانست افتخارات زیادی را برای اکوادور کسب کند ، تولد تازه ای به حرکتهایی در ساختن فیلمهای مدرن اکوادور ببخشد.افتخاراتی همچون نامزدی در بخش بهترین فیلم خارجی زبان در جشنواره گویای اسپانیا. فیلم بعدی کوردرو در اکوادور cronicas ، محصول مشترکی با هنرنمایی سوپراستارهای مکزیکی - هالیوودی چون آلفونسو کوآرون و گویلرمو دل تورو و نقش آفرینی جان لگیزامو بود.
در سال 2006 کنگره اکوادور کنسول ملی فیلم را برای حمایت و ترغیب فیلمسازان داخلی تاسیس کرد و در سال 2007 فیلمساز دیگری به نام تانیا هرمیدا یک موفقیت مهم و تجاری بزرگ را هم در جشنواره های داخلی و هم در سطح جهانی با فیلم چقدر دورتر؟((Qui Tan Lejos) برای اکوادور به ارمغان آورد.در ضمن فیلم سازان دیگری مثل خواهر سباستین کوردرو ؛ ویوین کوردرو و همچنین ویکتور آرگوی توانستند تحسین و توجه همگان را برای تلاشهایشان در فیلمسازی برانگیزند.در نهایت می توان گفت اکوادور با حضور قابل توجه خود در صحنه های بین المللی در حال شناخته شدن و پذیرفته شدن به عنوان کشوری با سینمایی با کیفیت است.
منبع: www.vivatravelguides.com
