پوچ و البته توخالی

منتشر شده در شماره 1866 روزنامه بانی فیلم-1 آذر 1389

درباره  فیلم آفریقایی «زندگی مهمتر از هر چیز»

پوچ و البته توخالی

فیلم زندگی مهمتر از هر چیز ساخته الیور اشمیتز فیلمی شخصیت محور درباره یکی از حدود یک میلیون کودکی است که توسط بیماری ایدز در آفریقای جنوبی یتیم می شوند. ساختار کلی فیلم اما درام را خیلی آسان می گیرد و اتفاقا در همینن قسمت هم لنگ می زند.به رغم گروه تولید مناسب و آماده بهتر بود که فیلم برای مدیوم کوچکتری مانند تلویزیون ساخته میشد و از همین راه برای خیل عظیم بینندگان تلویزیونی اثر قابل تاملی نمایش داده می شد.فیلم با شروعی بسیار احساسی آغاز می شود :چاندارا ی 12 ساله( خوموستو مانیاکا در حضوری امید بخش به عنوان اولین نقش آفرینی اش) مجبور است برای خواهر کوچکتر خود تابوتی تهیه کند. چاندرا با مادرش(لیراتو مولاس) و برادر دو رگه اش زندگی می کند که فرزندان پدری الکلی هستند که شوهر دوم مادر به حساب می آید و آنها را ترک کرده است.دختر سرکش از وقتیکه مادرش دچار افسردگی و به دنبال آن به بیماری سختی مبتلا شد وضعیت تحصیلی اش در مدرسه افت شدیدی کرده است.مادر آن چنان ناتوان شده بود که قادر نبود از فرزندانش مراقبت کند و به وضعیت آنها رسیدگی کند .چاندرا در این باره مطمئن است با توجه به نشانه هایی که در مادرش می بیند او مبتلا به ایدز شده است و از او می خواهد تا به بیمارستان بروند.ولی مادر امتناع می کند و در عوض همسایه و دوست خانوادگیشان آقای تاف(هریت ماناملا که پیش از این او را در هتل روآندا دیده بودیم) را خبر می کند و او نیز جادوگری را می آورد که بنا به اعتقادات خودشان خانه مادر را از شر شیاطین پاک کند و سبب بهبودی مادر شود.در این زمینه حقیقت درباره ایدز مشخص نمی شود چون ایدز در آنجا نوعی تابوست که نباید شکسته شود و اگر دیگران بفهمند که او مبتلا به ایدز شده باقی افرادی که به سبب ناآگاهی و بی سوادی از این بیماری وحشت زده می شوند او را ترک می کنند و او از جامعه طرد خواهد شد.چاندرا نیز به سبب توصیه های آقای تاف تصمیم می گیرد از دوست یتیمش استر(کیوباکا ماکانیان) که به خاطر زنده ماندن تبدیل به دختری آلوده شده است دوری کند.از نقاط قوت فیلم می توان به شخصیت های مونث فیلم اشاره کرد که درواقع آنها هستند که بار اصلی فیلم را به دوش می کشند و در این راه البته موفق شده اند.همچنین فیلم بر پایه رمان پرفروش نبرد چاندرا نوشته آلن استراتون ساخته شده است.فیلم نشان می دهد که نسل جوانتر در قضاوت های گاه نادرست اجتماعی و عقب ماندگی مردم جسورتر ،وفادراتر و هوشمندانه تر عمل می کنند.اولیور اشمیتز که در آلمان متولد شده و در آفریقای جنوبی بزرگ شده از تصاویر غرب آفریقا چیزی نشانمان نمی دهد.او و فیلمبردارش برنارد یاسپر از رنگ های روشن و نور طبیعی بی آنکه محیط اطراف را زیبا و خوش منظره جلوه دهند استفاده کرده اند.

آشفتگی و آلودگی خیابانها و خانه ها به وجه احساسی فیلم کمکی نمی کند ولی همانطور که فیلم پیش می رود به وسیله دیالوگهای استوار فیلمنامه برای ایجاد درام در خانواده چاندرا به این گونه مسائل نیز پرداخته می شود.البته ترس نوعی نیروی جلوبرنده  پشت هر تابویی است و خب در قاره ای که به سبب تلفات بسیار ، فقر و بیماریهایی که درمان آنها تقریبا غیر ممکن است چیزی طبیعی است.فیلم در میانه خود روند امیدوار کننده ای پیدا می کند ولی در انتها باز اسیر نوعی پایان قراردادی می شود ، پایانی که در آن پیامهایی درباره بخشش و مقبولیت به سرعت به بیننده منتقل می شود و منطق کلی فیلم را زیرسوال می برد.به طور کلی می توان گفت به راستی اگر راه آسانی وجود داشت تا با آن نگرش مردم نسبت به ایدز تغییر می کرد این بیماری هرگز تبدیل به یک تابو نمی شد.

اولین نمایش: جشنواره کن در بخش نوعی نگاه

پخش: کمپانی بین المللی پخش و تولید باواریا

بازیگران: خوموستو مانیاکا،لیراتو مولاس،هریات ماناملا،کیوباکا،ماکانیان،ماپاسکا ماثیب،ثاتو کگلادی،تینا منومزانا،اوبری پولو

کارگردان: اولیور اشمیتز

نویسنده:  دنیس فون  تهیه کننده: اولیور استولتز مدیر فیلمبرداری: برنارد یاسپر  مدیر تولید: کریستین روث موسیقی: علی ن . آسکین   طراح لباس: نادی کروگر    تدوین: دریک گراونو

مدت زمان نمایش: 104 دقیقه

Hollywood reporter: منبع